ไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่นับตั้งแต่เขาเสียชีวิต ผู้ใช้โซเชียลมีเดียของไลบีเรียพบว่าการสื่อสารด้วยไวยากรณ์ที่เสียหายและการแสดงออกอย่าง

ไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่นับตั้งแต่เขาเสียชีวิต ผู้ใช้โซเชียลมีเดียของไลบีเรียพบว่าการสื่อสารด้วยไวยากรณ์ที่เสียหายและการแสดงออกอย่าง

ข่าวการเสียชีวิตของเขาแพร่สะพัดไปทั่วประเทศ สื่อโซเชียลต่างพากันกระหน่ำ รัศมีแห่งฝนอันโปรยปรายท่ามกลางความสูงของฤดูแล้งก็หายไปเมฆหมอกแห่งความเคร่งขรึมเข้าครอบงำประเทศ หัวใจและความคิดถูกพัดพาให้จมดิ่งลงสู่ความสิ้นหวังอันลึกล้ำที่สุดของพวกเขา เช็คสเปียร์พูดถูก: “เมื่อขอทานตาย จะไม่มีใครเห็นดาวหาง สวรรค์เองก็จุดไฟแห่งความตายของเจ้าชาย”Quincy B ถือกำเนิดเมื่อวันที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2539 

และเป็นเจ้าชาย

แห่งดนตรีแห่งไลบีเรียอย่างแท้จริง เขาเป็นนักร้อง โปรดิวเซอร์ และนักเขียน ตั้งแต่เพลงฮิตเพลงแรกของเขาอย่าง “My Dream” กับแร็ปเปอร์ชาวไลบีเรียจากกานาอย่าง Scientific ไปจนถึง “I Pledge” เพลงสุดท้ายของเขา ซึ่งเป็นซิงเกิลคู่กับ Musulyn Sweetz Myers เพลงของเขาโดนใจชาวไลบีเรียทั้งในประเทศและต่างประเทศ ชีวิตอันสั้นของเขา—และอาชีพทางดนตรีที่สั้นกว่านั้น—เป็นหลักฐานว่าเวลาคือศัตรูที่เลวร้ายที่สุดของมนุษย์ ไม่ใช่ผู้คน ไม่ใช่ภัยธรรมชาติ ไม่ใช่สงคราม

ตั้งแต่เขาเสียชีวิต ไลบีเรียก็ไม่เหมือนเดิม มันจะไม่เกิดขึ้นหลังจากงานศพของเขาในวันที่ 25 มีนาคมและพิธีฝังศพหลังจากนั้น มันกำลังจะหายไปในประวัติศาสตร์ในฐานะหนึ่งในกิจกรรมที่มีผู้เข้าร่วมมากที่สุด เทียบได้กับการแข่งขันฟุตบอลและการชุมนุมทางการเมืองที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เคยมีมา

Quincy B มีอะไรมากกว่าเสียงที่ไพเราะและโน้ตที่ประสานกัน และปฏิกิริยาของคนทั้งประเทศอาจเป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งของสาระสำคัญที่แท้จริงของเขาในปีที่แตกแยก เมื่อชาวไลบีเรียไปเลือกตั้งเพื่อเลือกประธานาธิบดีคนใหม่และสมาชิกสภานิติบัญญัติ เขาได้ปลุกระดมคนทั้งประเทศในทางที่โชคร้าย เตือนทุกคนว่าเราทุกคนเป็นชาวไลบีเรียแม้จะมีชื่อที่แตกต่างกันก็ตาม

เขาให้ยาฮิปโคแก่เราพร้อมกับใบสั่งยาภาษาพูดของชาวไลบีเรียที่จ่ายเพื่อรักษาความจำเสื่อมของเรา เขาชื่นชมในเอกลักษณ์ของชาวไลบีเรียและพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าท้ายที่สุดแล้วจะต้องได้รับการส่งเสริม 

ชาวไลบีเรียทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่าปัญหาใหญ่ที่สุดที่ทำให้ประเทศล้าหลังคือการขาดความรักชาติ เราสามารถสืบย้อนไปถึงการไม่มีลัทธิชาตินิยมได้ ไลบีเรียกำลังสูญเสียเอกลักษณ์ของตนเอง และการขาดความชื่นชมของชาวไลบีเรียที่มีต่อศิลปะไลบีเรียถือเป็นความลับที่เปิดเผย

นี่ไม่ใช่แค่ความเข้าใจ

ผิดของสาธารณชน แต่เป็นประสบการณ์ชีวิต ช่างฝีมือ ต่อสู้เพื่อให้ได้มาซึ่งการยอมรับ และช่วงชิงผู้ซื้อจากต่างประเทศจำนวนหนึ่งอุตสาหกรรมสิ่งทอยังไม่ได้สำรวจศักยภาพของตลาดที่ใหญ่กว่า แต่ยังคงยึดติดกับวิธีการผลิต การตลาด และการขายแบบดั้งเดิมและนักดนตรีก็เช่นกันยังคงแฝงตัวอยู่ในห้องมืดที่ซึ่งเพลงของพวกเขาเกินความต้องการ พวกเขาอยู่ในการร้องขอเวลาออกอากาศอย่างต่อเนื่องและบันทึกของพวกเขาได้รับผลกระทบจากการทำลายล้างของการละเมิดลิขสิทธิ์ 

แต่ Quincy B และเพื่อนร่วมงานมีกลยุทธ์ที่จะชนะการต่อสู้ที่กำลังดำเนินอยู่นี้เพื่อสำนึกชาตินิยม เป็นแคมเปญที่เริ่มขึ้นในช่วงสี่ถึงห้าปีแรกของสหัสวรรษใหม่ ประมาณสิบปีก่อนที่ ‘wondaboy’ จะเข้ามามีบทบาทในแนวเพลงฮิป-โคแนวอาร์แอนด์บีสุดคลาสสิกของเขา

มันเริ่มต้นด้วย “ฉันจองคุณ” “อาหารแปลก” และ “เทคนิค” ต่อมาจะมี “หม้อเดือด”, “Togba Like Me” และ “พวกเขาโกหกเรา”ทั้งหมดนี้ใช้ประโยชน์จากบทสนทนาและสำนวนภาษาไลบีเรียในชีวิตประจำวันอย่างเต็มที่ พวกเขารวมถึงคนที่ควินซีได้ทิ้งไว้ให้เราซึ่งช่วยเสริมเสียงร้องของผู้บุกเบิกดนตรีไลบีเรีย ศิลปะและวัฒนธรรมไลบีเรีย

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา คนอย่าง Morris Dorleh, Miatta Fahnbulleh, Jones Dopoe, Peter Ballah และ Bai T. Moore ได้แสดงจุดยืนในฐานะนักดนตรี นักเขียน และนักเคลื่อนไหวทางวัฒนธรรม บางคนเสียชีวิตในการต่อสู้เพื่อส่งเสริมเอกลักษณ์ของไลบีเรียซึ่งจำเป็นต่อความก้าวหน้าของชาติและการฟื้นตัวทางเศรษฐกิจ ควินซีแบ่งปันปรัชญาแบบเดียวกันนี้ “เด็กและผู้ใหญ่ที่สุด ให้ไลบีเรียมาก่อน” เขาร้องเพลง

Quincy B ไม่ใช่แค่นักร้องเพลงที่ไพเราะ อาชีพของเขารวมถึงคุณภาพเสียง เนื้อเพลงที่มีวัฒนธรรม และพลังของภาษาพูดของชาวไลบีเรีย เขาระบุว่าภาษาพูดของไลบีเรียเป็นภาษาที่ควรค่าแก่การยกย่อง

Credit : สล็อตเว็บตรง ไม่มีขั้นต่ำ